poboleć

poboleć
poboleć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IIIa, pobolećeję, pobolećeje, pobolećlał, pobolećleli {{/stl_8}}{{stl_7}}'użalić się nad kimś, nad czymś; pomartwić się trochę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pobolał nad stratą majątku i znów wziął się do pracy. Pobolał nad jej cierpieniem, nad chorą matką. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}poboleć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os dk VIb, pobolećli, pobolećlał, {{/stl_8}}{{stl_7}}'być odczuwanym przez pewien czas jako lekki ból': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zakładanie szwu na ranę musi trochę poboleć. Po tym zastrzyku trochę pana poboli. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • poboleć — I dk VIIa, pobolećli, pobolećlał «dać się odczuć przez pewien czas jako lekki ból» Dentysta uprzedził, że trochę poboli. Nic ci nie będzie, poboli i przestanie. II dk III, pobolećeję, pobolećejesz, pobolećej, pobolećlał, pobolećeli «pomartwić się …   Słownik języka polskiego

  • po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”